Suriye’de 8 Aralık 2024 tarihinde Baas rejiminin sona ermesine bağlı olarak yeni idarenin ülkenin toprak bütünlüğünü yeniden tesis etmek ve her anlamda zarara uğramış devlet mekanizmasını kalkındırmak için nasıl bir yol izleyeceği meselesi gündeme geldi. Genel çerçevede özetlenebilecek bu iki hedefin ülke içi unsurların kabulüne ve uluslararası toplumun desteğine bağlı olduğu biliniyordu. Bir başka tabirle yeni idarenin toprak bütünlüğünü tesis etmesi ve zarara uğramış devlet mekanizmasını yeniden faal hâle getirmesi ancak iç ve dış aktörlerin yeni yönetimi kabul ve destekleriyle olabilirdi. Çok aktörlü iç savaş süreci yaşamış bu türden bir ülkede problemlerin çözümü, iç ve dış aktörlerle eş zamanlı diyalog gerektirmektedir.
Bahsedilen iki genel meydan okumaya karşı Şam yönetiminin iç ve dış aktörleri asgari düzlemde de olsa ikna etmesi gerekti. Bu gerekçeyle geçiş sürecinin hukuki çerçevesinin bu aktörlerle paylaşılması gerekliliği gündeme geldi. Bir başka deyişle geçiş sürecinin hukuki çerçevesi meselesinin, yeni Suriye yönetiminin karşılaştığı zorlukların çözümü noktasında iç ve dış aktörleri ikna sürecinde paylaştığı bir reçete olarak kabul edilmesi mümkün gözükmektedir. Bu kavramı geçiş sürecinin aşamalarını içeren kapsamlı bir paket olarak algılamak ve Şam yönetiminin içeriden ve dışarıdan gelen taleplere karşı meşruiyetini güçlendirmek amacıyla ortaya koyduğunu kabul etmek gerekmektedir.
