1990 yılından itibaren neredeyse kesintisiz olarak uluslararası kamuoyunun dikkatleri büyük ölçüde Irak’daki trajik olaylara çevrilmiştir. Irak konusu, Türkiye’nin milli çıkarları açısından da büyük önem arz etmektedir. Kürt sorunu, terörle mücadele, enerji kaynakları ve Irak Türkmenlerinin konumu dolayısıyla Irak faktörü, Ankara’nın çıkarlarını yakından ilgilendirmektedir. Ayrıca Irak’daki gelişmeler, Türkiye’nin İran ve Suriye gibi komşu ülkeler ve ABD gibi küresel güçlerle münasebetlerini de yakından ilgilendirmektedir.
Irak faktörü Türkiye-İran ilişkilerinde her zaman ikili karakter taşımıştır. Ortak çıkarlar (Irak’ın toprak bütünlüğünün korunması, Kürt Devleti’nin kurulmasının engellenmesi, göçmen sorunu), Irak’ın kuzeyi için verilen etki mücadelesiyle birleşmiştir. Etki mücadelesi, tarafların kendi aralarında mücadele eden sınırlardaki Kürt gruplarıyla kurdukları yakın bağlantılarda da kendisini göstermiştir. Bununla birlikte bu rekabet, Ankara ile Tahran’a ihtiyaç duyulduğu zamanlarda ortak bir cephede yer almalarını engellememiştir. Ayrıca kritik durumlarda taraflar, birlikteliği bozmamak için karşılıklı geri adımlar atmaktan da çekinmemişlerdir. Yani Irak faktörü, bölgesel rekabetin daha sert bir şekilde seyretmesini engellemiştir.
