Suriye’de Baas rejiminin çöküşü sonrasında şekillenen yeni yönetim yalnızca Suriye için değil bölgesel düzlemde de çok sayıda aktör açısından önemli bir kırılma noktası olmuştur. Bu gelişme, Suriye ile 600 kilometreyi bulan bir sınır hattına sahip olan Irak için de stratejik nitelikte bir dış politika gündemi yaratmıştır. Özellikle DEAŞ’ın 2014’teki yükselişiyle Suriye’den Irak’a taşan güvenlik tehditleri, Irak’ın Şam ile ilişkilerini salt diplomatik bir mesele olmaktan çıkararak ulusal güvenlik meselesine dönüştürmüştür. Irak hükûmeti bu yeni dönemde Suriye ile temaslarını kademeli biçimde artırarak süreci önce güvenlik eksenli, ardından da enerji ve ticaret gibi alanları kapsayan çok boyutlu bir iş birliğine dönüştürmeye başlamıştır. Irak Başbakanı Muhammed Şiya Sudani’nin “Suriye’yi ulusal güvenliğimizin bir parçası olarak görüyoruz” açıklaması, Bağdat’ın bu sürece stratejik yaklaştığını göstermektedir. Dolayısıyla hem terörle mücadele hem de bölgesel istikrar arayışı Irak’ın Suriye politikasında temel belirleyiciler haline gelmiştir.
Bu çalışma, son altı aylık süreçte gelişen Irak-Suriye ilişkilerini, güvenlik öncelikli bir yaklaşımdan çok boyutlu iş birliğine evrilen bir süreç olarak analiz etmektedir. Aynı zamanda İran’ın etkisi, Irak iç siyasetindeki direnç alanları ve yaklaşan parlamento seçimlerin ilişkiler üzerindeki potansiyel etkileri gibi sınayıcı faktörler de ele alınacaktır. Bununla birlikte Suriye’nin uluslararası sistemde artan meşruiyeti, Amerika Birleşik Devletleri (ABD) yaptırımlarının kaldırılması ve bölgesel diplomatik girişimlerin yoğunlaşması gibi gelişmelerin Irak-Suriye ilişkilerini nasıl dönüştürebileceği değerlendirilecektir. Böylece Irak’ın yeni Suriye politikasının temel dinamiklerini anlamak ve bu ilişkinin geleceğine dair senaryoları bütüncül bir çerçevede ele anlamak mümkün olacaktır.
