Arapça’da “iki deniz” anlamına gelen Bahreyn Basra Körfezi’ndedir. Hint Yarımadası ile Arap Yarımadası arasında kalır. Bu yüzden Bahreynliler doğu ile batıyı birbirine bağlayan ülke ifadesini gururla kullanmaktadırlar. Bahreyn, Basra Körfezi'ndeki küçük ama ekonomisi büyük ülkelerden biridir. Stratejik konumu, inci dalış endüstrisi için bir ticaret merkezi ve rotası olarak 4000 yılı aşkın süredir bölgenin en önemli ticari kavşak noktalarından biri olmasını sağlamıştır.
Bahreyn adası, MÖ 2500 – MÖ 539 yılları arasında Arap Yarımadası’ndaki ilk uygarlık olan Dilmun'un merkeziydi. Efsaneye göre neredeyse 5000 yıl önce, destan kahraman Gılgamış, cenneti aramak için buraya geldi ve o vakitler Dilmun denilen Bahreyn kıyılarında sonsuzluk çiçeğini yani inciyi buldu.
Tatlı su kaynakları ve palmiye ağaçlarıyla ünlü “Büyük Cennet Bahreyn” sloganını kullanan Bahreyn’in toplam alanı 665 km² idi ancak denizin doldurulması projeleriyle alan 780 km²’ye çıktı. Genellikle 33 adadan oluşan bir takımada olarak tanımlanan Bahreyn’de, söz konusu deniz doldurma projeleriyle Ağustos 2008 itibarıyla ada ve ada gruplarının sayısı 84’e yükseldi. Bahreyn, başka bir ülke ile kara sınırını paylaşmamaktadır ancak 24 km uzunluğundaki bir köprü ile Suudi Arabistan’a karadan bağlanır. 161 kilometre sahil şeridine sahiptir. Bahreyn’in en büyük adaları Bahreyn Adası, Hawar Adaları, Muharraq Adası, Umm el-Nasan ve Sitra’dır. Bahreyn’de ılıman kışlar ve çok sıcak, nemli yazlar vardır. Ülkenin doğal kaynakları büyük miktarlarda petrol ve doğal gazın yanı sıra açık denizlerdeki balıkları içermektedir. Ekilebilir arazi, toplam alanın yalnızca %2,82’sini oluşturmaktadır.
Nüfus yapısı ise diğer Körfez ülkelerine benzerlik gösterir. Ülkede yaşayan yabancıların sayısı yerlilerden fazladır. BM verilerine göre Temmuz 2020’de tahmini nüfus 1,5 milyondur. Başkent Mename’nin nüfusu tahminen 635.000’dir. Ülkede yaşayan nüfusun %46’sı Bahreyn kökenli, %45,5’i Asyalı, %4,7’si Mısır, Irak ve Yemen gibi diğer Arap ülkelerinden gelen Araplar, %1,6’sı Afrikalı, %1’i Avrupalı, %1,2’si ABD ve diğer ülkelerden gelen çalışanlardır. Avrupa ve ABD’den gelen nüfusun büyük kısmı beyaz yakalılardır. Ülkede yaşayanların %73,7’si Müslüman, %9,3’ü Hıristiyan, %0,1’i Yahudi, %16,9’u Hint kıtasından gelenlerin yerel inanışlarıdır. Müslüman nüfusun yaklaşık %60’ı Şii’dir. Yönetimde ise Sünni aile bulunmaktadır. Bahreyn bu hâliyle ABD işgali öncesi Irak’ı anımsatmaktadır. Saddam Hüseyin’in Bağdat yönetimi de %60-65 Şii ağırlıklı nüfusun üzerinde %30-35’e dayanan Sünni iktidarıydı. 2002 yılında yapılan anayasa reformu ile Bahreyn Emirliği, Bahreyn Krallığı’na dönüştü. Bahreyn'in küçük adalardan müteşekkil olması, Körfez ülkeleri arasındaki merkezi konumu ve hepsinden önemlisi ülkede bir anlamda azınlık durumundaki iktidar yapısı Suudi Arabistan'a siyasal, ekonomik ve askerî bağımlılığı zorunlu kılmıştır. Ülkenin coğrafi açıdan İran'a yakınlığı ve Şii nüfusun çoğunlukta olması, Basra Körfezi’nin en küçük ülkesi olarak daha büyük komşuları arasında dış ilişkilerde hassas bir denge kurmasını zorunlu kılmıştır.
